Idąc

Film otwiera sekwencja ukazująca tomografię ciała Jørgena Letha – bohatera i jednocześnie reżysera filmu, legendy kina artystycznego, poety i mentora Larsa von Triera. Skanowanie symbolicznie odnośnie się do tematu filmu: analizę ego, które musi dać sobie radę ze starzeniem się ciała. Leth przeżył w 2010 roku trzęsienie ziemi na Haiti, gdzie mieszka. Od tamtej pory ma problemy z poruszaniem się – jak twierdzi: „musi przypominać sobie, żeby podnosić stopę przy chodzeniu”. Pomimo sędziwego wieku, Leth wciąż ma dużo kreatywnych pomysłów i nadal chce pozostawać w centrum uwagi, do czego jest przyzwyczajony. W filmie podróżuje do Laosu ze swoim synem Asgarem, również reżyserem, aby stworzyć projekt artystyczny w dżungli. Eksperymentalny styl filmu przypomina poprzednie filmy Letha, które cechuje skrajnie subiektywne patrzenie na siebie i świat oraz poszukiwanie znaczeń wymykających się codziennemu doświadczeniu. Dżungla reprezentuje chaos w życiu reżysera, a jego projekt artystyczny to próba jego okiełznania.